Informacje

Nazwałam ten post tak bezsensownie, bo nic innego nie przyszło mi do głowy, wybaczcie. Choć co trochę informacji się pojawi. Od razu mówię, że nie musicie tego czytać, nie ma to raczej związku z opowiadaniem, jednak mam jakąś taką potrzebę, żeby to napisać.

No to po pierwsze... Moja bennoda dobiega końca (został jeszcze jeden rozdział), więc stwierdziłam, że czas na sentymenty. :3 A więc dziękuję Wam bardzo. Każdej osobie, która to przeczytała, bo wiem, że mogło być lepiej, a jednak wytrwaliście, czytaliście. I nawet nie wiecie, jak cholernie miło jest usłyszeć, że komuś podoba się to, co się tworzy, a nawet, że jest się inspiracją. I za to dziękuję. I za każdy komentarz ze szczerą opinią. Wasze rady mi wiele dały.
Pisanie tego bloga sprawia mi wiele radości i naprawdę kocham to uczucie, kiedy robię coś zupełnie innego, jakąkolwiek życiową czynność, a tu nagle mam pewną koncepcję do opowiadania i lecę, by jak najszybciej ją zapisać. I ogólnie jestem zaskoczona, że tak ciepło to przyjęliście. I tutaj muszę jeszcze dopowidzieć, że  jest dziwne to, iż doprowadziłam to do końca. Bałam się, że po 10 stronach mi się znudzi i po blogu. A jednak... :)
A co się tyczy samej bennody jako paringu (wcześniej znałam tylko frerarda, jednak nie lubię na tyle MCR, bym miała się za to zabierać) to nie pamiętam skąd wzięłam pomysł na pisanie o tym. Ale na pewno muszę podziękować poszczególnym osobą na twitterze, które dodawały zdjęcia Chaza i Mike'a w tym świetle przez co się tym zainteresowałam i najpierw do głowy by mi nie przyszło, że zacznę coś pisać, ale w desperacji, że jest tak mało polskich ff na ten temat, zdecydowałam się.

Po drugie... Nie mam pojęcia, kiedy dodam kolejny rodział, a kilka osób pytało, więc od razu mówię, że nie jest jeszcze napisany. Tym razem wyjątkowo się nie spieszę, bo mimo że wszystko musi mieć swój koniec i początek, to żal mi dodać ten ostatni rozdział. No ale mogę powiedzieć, że na pewno w przeciągu 2 tygodni, a nawet szybciej. No i po części, że skoro jest ostatni, to nie może być zrobiony na szybko i bez przemyślenia. No i  mam taki plan, żeby był dość  długi (tak, takie słowo istnieje w moim słowniku :D).
Tak w ogóle jak tu piszę te wszystkie bzdety, to dodam, że boję się też Waszej reakcji na zakończenie. Że nie spodoba się, że liczyliście na coś więcej. Ale dopóki nie dodam, to się nie przekonam.
Dobra, kończę te wywody.

Czyli tak podsumowując, to jeszcze raz chciałam podziękować każdej osobie, która czyta "In The End".

Zapraszam na twittera - Victimized.

PS Jeżeli to przeczytaliście - brawo. :D Na szczęście to już koniec.
QA